جمشيد مراديان: يكي از معضلات مجسمه‌سازي در فرهنگ شهري و جامعه مدني ، عدم درك اين هنر حتي توسط خود مجسمه‌سازان است.مجسمه سازي نياز به دركي دارد كه حتي خود مجسمه سازان درپاره‌اي از موارد فاقد آن هستند . مجسمه در تمدن آدمي همواره گوياترين فرهنگ و عامل ارتباطي بوده است مجسمه بايد با مردم آغشته شود و تمريني بصري به آنها داده شود . در اين صورت است كه هنر مجسمه سازي رشد کرده و ادامه مي‌يابد.اگر مخاطب وقت ندارد كه به گالري بيايد تا مجسمه مرا ببيند ، من مجسمه ام را در انظار عمومي قرار مي دهم و مخاطب را مجبور مي كنم تا با اثر من روبرو شود . اگر چنين ديدي داشته باشيم ، ضرورت مجسمه را در جامعه شهري به خصوص در وضعيت نابسامان رواني كنوني درك مي كنيم ."وی افزود : "مجسمه نبايد دور از دسترس مردم باشد . مردم حق دارند آن را ببينند ، لمس كنند و رويش يادگاري بنويسند و حتي آن را تخريب كنند . راه ديگري جز ارتباط بي واسطه مردم با مجسمه نيست . درك مجسمه نياز به دانش بصري حجم دارد كه با روش ارتباطي مي توان مخاطب رابه سمت مجسمه سوق داد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر