:جمشيد مراديان
اگر ميراث فرهنگي ملتي صدمه ببيند، حافظه تاريخي آن ويران مي شود و حافظه مردم تهي از تاريخ مي شود. آن وقت است که زنگ خطر به صدا در مي آيد
تهران، خبرگزاري ميراث فرهنگي
جمشيد مراديان در کارگاه خود در ارتفاعات شمال تهران مي نشيند و اسطوره هاي ايراني را زير رو مي کند. شاهنامه مي خواند و طرح مي زند. هياتي مي سازد از اسفنديار. خودش مي گويد تراژيک ترين تراژدي شاهنامه است. يک گوي شيشه اي مي گذارد به جاي چشم هاي اسفنديار و بعد مي رود سراغ سيمرغ. اينهمه پرسه زدن ميان
فرهنگ و اسطوره و تاريخ براي چيست؟
اگر ميراث فرهنگي ملتي صدمه ببيند، حافظه تاريخي آن ويران شود و مردم حافظه اي تهي از تاريخ داشته باشند، زمينه اي مساعد فراهم مي آيد براي آنها که به منظور کسب منافع خود در کمين ملت ها نشسته اند. به همين دليل است که بيش از هرچيز به اساطير ايران توجه دارم
او به جهاني شدن هم اشاره مي کند:«پرچمداران و سردمداران جهاني شدن که اميد دارند هويت مستقل ملت ها را محو کنند، به روش هاي گوناگون براي رسيدن به اهداف خود تلاش مي کنند. از سوي ديگر اگر کوچکترين خدشه اي به تاريخ و ميراث همين قدرت ها وارد آيد، نمي توانند تحمل کنند و دنيا را به بدترين نحو ممکن عليه ما بسيج مي کنند. معتقدم در اين شرايط بيش از هر زماني براي حفظ «و حراست از گذشته به هوش باشيم و از هويت و دستاوردهاي ملي خود مراقبت کنيم.
مردايان تا چند ماه ديگر راهي چين مي شود، تا نمادي از المپيک 2008 را در پکن اجرا کند، طرح مجسمه او ملهم از يک اژدها است:«همين کشور را درنظر بگيريد، ميراث بازمانده از گذشته برايشان مهم است. همه چيز را حفظ مي کنند و در کنار همه مراقبت ها، از کوچکترين اثر مادي و معنوي به جا مانده از گذشته بهره مي برند. ميراث فرهنگي براي آنها سودآور است در حاليکه ما با وجود برخورداري از آثاري چند هزار ساله هنوز نمي توانيم درآمد قابل توجهي جذب کنيم. البته تا زماني که به ميراث فرهنگي توجه نکنيم و آن را نشناسيم ديگران به آن توجه نمي کنند و تمايلي براي شناخت آن نخواهند داشت.»
اين هنرمند از غرق شدن در گذشته هم حذر مي کند:«اگر در گذشته غرق شديم، نمي توانيم آن را بشناسيم. يادمان باشد چشم ها در جلوي کاسه سر انسان قرار دارد، يعني بايد نگاهش به مقابل باشد. امروز بايد خاطره برانگيز زندگي کنيم تا همانطور که به گذشتگان خود افتخار مي کنيم، آيندگان هم به خاطره هاي ما احتياج دارند
مردايان تا چند ماه ديگر راهي چين مي شود، تا نمادي از المپيک 2008 را در پکن اجرا کند، طرح مجسمه او ملهم از يک اژدها است:«همين کشور را درنظر بگيريد، ميراث بازمانده از گذشته برايشان مهم است. همه چيز را حفظ مي کنند و در کنار همه مراقبت ها، از کوچکترين اثر مادي و معنوي به جا مانده از گذشته بهره مي برند. ميراث فرهنگي براي آنها سودآور است در حاليکه ما با وجود برخورداري از آثاري چند هزار ساله هنوز نمي توانيم درآمد قابل توجهي جذب کنيم. البته تا زماني که به ميراث فرهنگي توجه نکنيم و آن را نشناسيم ديگران به آن توجه نمي کنند و تمايلي براي شناخت آن نخواهند داشت.»
اين هنرمند از غرق شدن در گذشته هم حذر مي کند:«اگر در گذشته غرق شديم، نمي توانيم آن را بشناسيم. يادمان باشد چشم ها در جلوي کاسه سر انسان قرار دارد، يعني بايد نگاهش به مقابل باشد. امروز بايد خاطره برانگيز زندگي کنيم تا همانطور که به گذشتگان خود افتخار مي کنيم، آيندگان هم به خاطره هاي ما احتياج دارند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر